در این نمایشگاه ۱۵ عکس در سایز ۴۰ در ۶۰ به نمایش گذاشته شده است.
روزبه ی روزبهانی، عکاس درباره «زنان چهل ستونی من» می گوید: «کشف حضور زن در زندگی مبدا تاریخ است . این کشف گاهی نگاهی نگران است
که از برابرت می گذرد یا موهای معشوقه است که زیر نور اریب آفتاب مستت می
کند یا رخوتی ابدی بعد از یک همخوابگی طولانی در تخت خوابی یک نفره است .
این کشف آنچنان بزرگ و عظیم است که زندگی ات به قبل و بعدش تقسیم می شود
. تو را پیوند می دهد به شروع زمان ،به ابهت حضور انسان در جهان که پیش از
آن هیچ هیجانی در تکرار چندین میلیون ساله اش نبوده است .
عکس های حمید بیانگر همین تلفیق اغواگر است . تلفیق زنانی که تاثیرشان
آنچنان عظیم بوده که برهه ای از زمانشان از آن آرتیست شده و زنان چهل
ستونیِ منِ او شده اند .زنانی که تاریخ می سازند و تاریخ می شوند . انتخاب
نام هوشمندانه زنان چهل ستونی من تاثیر کارها را صد چندان می کند .
کارهای جدید حمید جانی پور را نه تنها عکس هایی خلق شده توسط عکاس که
سلف پرتره هایی از ذهن پرتلاطمی مردی می بینم که تاریخ فتح روح و تنش را به
تصویر کشیده است.»
همچنین کاوه کیائیان، مدیر کتابفروشی نشر چشمه درباره این نمایشگاه نوشته است:
«در نگاهی سرسری به مجموعهعکسهای «زنان چهلستونی من»، حمید جانیپور
سعی کرده تصویری بدهد از انطباق زن امروز بر شمایل مرد دیروز. مرد
دیروزیای که شاید در وجود تکتک ما مردان امروزی نفس میکشد. و حقی تاریخی
که از زن ایرانی دریغ شده. تاریخ مذکری که از مهاجرت آریاییان و حملهی
تازیان تا خودِ امروز دست از سر زنانمان برنداشته. میشود خیلی رو و شعاری
چنین مضمونی را از این مجموعه برداشت و میشود که نه...
میشود تمام اینها را فراموش کرد، پای هر تابلو چند دقیقهای ایستاد و
چشم دوخت به انحنای اندام و شوخنگاری و هیزچشمی عکاس، به بازی رنگهای
گرم. میشود از یاد برد که کدام خط و رنگ، نگارهی نگارگر است و کدام ظهور
نور بر حافظهی دوربین. میشود داستانی ساخت از شخصیتهای هر تابلو. انگار
که نقال پردهای را نقل کند. صدای ذهنمان را بالا ببریم که «این دختر جوون
که میبینی پنجره رو باز کرده و چشم دوخته به شقه شدن مرّبنقیس و یارانش،
منتظره. بگو منتظر چی...»
میشود مردان نقاشی از قاب تابلو ما را نظاره کنند. انگار که گذشته به
تماشای ما آمده. آنها انگشتِ حیرتگزان، خلوت و روزمرگی ما را میبینند.
به چشمچرانی و نظربازی دور زن امروزی حلقه میزنند و لحظهای فراموش
میکنند جنگ و جلال شاهانهشان را. چه فرق دارد. بگذاریم یکبار هم آنها
ما را روایت کنند.
به هر تأویل... میشود هر کس از ظن خود هنر حمید را ببیند و بستاید.
جزییات تابلوها آنقدر انبوه است و نقش و رنگش آنقدر درهم تنیده که میشود
یکی از این زنان چهلستونی را به دیوارِ خانه آویزان کرد، هر روز نگاهش
کرد و ماهی سالی که گذشت، ناگهان کف دست به پیشانی کوبید و کشف تازهای در
تن تابلو... راستی، تن این تابلوها هم چون تن زن هربار حرف تازهای دارد و
لذت و رخوتی بعد از انزال تماشا. خوانشی مردانه از نمایشگاه عکاس «شوخنگار
و هیزچشم» ما؛ حمید جانیپور.»
زمان: دوم تا سیزدهم اسفند ۱۳۹۲
آدرس گالری آتبین: تهران - تقاطع پارک وی - خیابان ولیعصر - کوچه خاکزاد - شماره ۴۲
تلفن: ۰۲۱۲۶۲۱۰۳۹۵
برگرفته : عکسخانه