از یادداشت‌های شخصی عکاسان در فضای مجازی گرفته تا بیانیه‌های انجمن‌های عکاسی و نهادهای هنری کشور در رسانه‌های رسمی (از جمله مرکز هنرهای تجسمی وزارت ارشاد و انجمن صنفی عکاسان مطبوعات ایران) همگی ممنوعیت شرکت عکاسان ایرانی را در این مسابقه محکوم کرده‌اند. اما تقریبا در هیچ‌کدام از این یادداشت‌های اعتراضی اشاره‌ای به دلیل چنین اقدامی از سوی این موسسه‌ی فرهنگی و هنری آمریکایی، که به صورت خصوصی (و نه دولتی) فعالیت می‌کند، نشده است.
موسسه‌ی نشنال جئوگرافیک دلیل اقدام خود را اعمال محدودیت‌های سختگیرانه از سوی دولت آمریکا برای نقل و انتقالات مالی به حساب اتباع ایرانی عنوان می‌کند. چرا که از یک سو این مسابقه دارای هزینه‌ی شرکت است و عکاسان متقاضی شرکت در آن باید به ازای هر تک عکس مبلغ ۱۵ دلار به عنوان هزینه‌ی شرکت در مسابقه به صورت آنلاین بپردازند که به دلیل تحریم‌های اقتصادی ناعادلانه‌ی دولت آمریکا علیه ایران متاسفانه اتباع کشورمان در این بخش به دلیل نداشتن کارت‌های اعتباری بین‌المللی با مشکل روبرو خواهند شد.
از سوی دیگر به برندگان این مسابقه جایزه‌ی نقدی اهدا خواهد شد اما در صورتی که یک ایرانی در بین برندگان باشد امکان واریز وجه نقد به حساب او وجود ندارد و همچنین طبق قوانین اداره‌ی کنترل دارایی‌های خارجی (وابسته به وزارت خزانه‌داری آمریکا) هرگونه پرداخت مالی به شهروندان ایرانی ممکن است سبب تحت پیگرد قرار گرفتن فرد یا نهاد پرداخت‌کننده شود و این‌گونه پرداخت‌ها حتی در مورد فعالیت‌های فرهنگی مستلزم طی کردن مراحل اداری و قانونی برای کسب اجازه از این اداره است. ظاهرا برخی موسسات فرهنگی و برگزارکنندگان مسابقات عکاسی از جمله مجله‌ی نشنال جئوگرافیک مایل به ورود به فرایند اداری طولانی و مبهم برای کسب اجازه‌ی پرداخت نقدی در صورت برنده شدن یکی از اتباع ایرانی نیستند.
در موردی دیگر، به تازگی مجید سعیدی، فتوژورنالیست ایرانی که به عنوان عکاس آژانس گتی‌ایمجز آمریکا در افغانستان کار می‌کند، به دلیل مجموعه‌ای از آثارش درباره‌ی مشکلات زندگی روزمره در افغانستان برنده‌ی بورسیه‌ای حمایتی از سوی یکی از نهادهای فرهنگی هنری آمریکایی شده بود ولی پس از اعلام لیست برگزیدگان این بورسیه در سال ۲۰۱۲، دست‌اندرکاران موسسه در ایمیلی به این عکاس ایرانی اعلام کرده‌اند که به دلیل محدودیت‌های مالی وضع شده در مورد پرداخت نقدی به شهروندان ایرانی متاسفانه نمی‌توانند مبلغ جایزه را به او بپردازند و بنابراین امکان تعلق گرفتن این بورس به او وجود ندارد.
به نظر می‌رسد این مشکل بیشتر درباره‌ی مسابقاتی بروز می‌کند که در محدوده‌ی کشور آمریکا برگزار می‌شوند و تا امروز مشکلی مشابه قضیه‌ی مسابقات آمریکایی برای عکاسان ایرانی در سایر کشورها رخ نداده است. با این حساب در مورد مسابقات آمریکایی این احتمال وجود دارد که حتی اگر مسابقه‌ای محدودیت شرکت عکاسان ایرانی را رسما در فراخوان خود اعلام نکرده باشد، باز هم در صورت برنده شدن یک ایرانی و وجود جایزه‌ی نقدی برای عکاس برگزیده، دست‌اندرکاران آن مسابقه نهایتا مجبور به اعمال چنین تبعیضی شوند. بنابراین این‌طور به نظر می‌رسد که مسئولین موسسه‌ی نشنال جئوگرافیک تصمیم گرفته‌اند پیش از بروز مشکل در هنگام اهدای جوایز و عذرخواهی از فرد ایرانی برگزیده، این مساله را با اعمال تبعیضی ناعادلانه و با ذکر ممنوعیت حضور عکاسان ایرانی در فراخوان مسابقه در همان ابتدای کار حل کنند.
البته در فراخوان این موسسه علاوه بر نام ایران و کشورهای دیگری چون سوریه، سودان، کره‌شمالی و کوبا که تحت تحریم‌های یک‌جانبه کاخ سفید قرار دارند نام دو ایالت نیوجرسی و ورمونت آمریکا و ایالت کبک کانادا هم به چشم می‌خورد که بنابر اعلام این موسسه به دلیل قوانین محلی و ایالتی، ساکنان این مناطق هم نمی‌توانند برای شرکت در این مسابقه هزینه‌ی شرکت را بپردازند و بنابراین قادر به شرکت در این مسابقه نیستند.
برگرفته:«تارنمای عکاسی - akkasee.com»