به گزارش خبرنگار مهر، دومین نشست نقد و بررسی عکس‌های خبری و نگاه دوباره به عکاسی عصر جمعه 24 آذر با حضور علی شقاقی، هنرجویان و عکاسان خبری و هنری در سالن اجتماعات خبرگزاری مهر برگزار شد.

شقاقی در این مراسم گفت:‌ من از موسسان خانه عکاسان بودم ولی امروزه دیگر به همایش‌ها و گردهمایی‌هایی که چنین نهادهایی برگزار می‌کنند، نمی‌روم. چون این‌ها هروقت دور هم جمع می‌شوند راجع به دوربین‌هایشان حرف می‌زنند و از فتح‌الفتوح‌هایی که کرده‌اند، می‌گویند. این موضوع خیلی وقت است که تهش درآمده است.

وی افزود: در جلسه قبلی به عکس‌های خبری که موجب تخریب شخصیت انسان می‌شود، اعتراض کردم. خود عکس لال است و این خبر است که می‌گوید چه شده و چه نشده است. عکس خبری، مبتنی بر خبر است که به واقعیت منتهی می‌شود. امروز دیگر هیچ عکاسی استثنایی نیست و ملتهب‌ترین عکس‌ها فقط در روز انتشارند که تاثیرگذارند؛ آن‌ هم در کنار عنوان و متن خبر.

این استاد عکاسی در ادامه گفت:‌ بیانیه جلسه امروز من در واقع این است که کارهایی که در عکاسی انجام داده‌ام به این دلایل بوده است: اعاده حیثیت انسان، واکاوی مجدد و ایجاد ساختار مبتنی بر عقل و واقعیت،‌ جداسازی مبانی هنرهای تجسمی در آموزش عکاسی و در نهایت آشکارسازی مفاهیم مرتبط با نور و عکاسی.

شقاقی در بخشی از این برنامه درباره تجربه‌های عکاسی‌اش گفت: وقتی می‌خواستیم از یک کتاب عکس بگیریم، همان طوری که بود و به چشم می‌آید، عکس می‌گرفتیم و در واقع عکاسی صنعتی می‌کردیم. نگاه عینی، موضوعی و تبلیغاتی همان نگرش آبجکتیو است و گاهی می‌توان در عکس صنعتی، تزئیناتی را اجرا کرد که ربطی به موضوع اصلی ندارند. موضوع اصلی هم با وجود این تزئینات همچنان عینی می‌ماند. در عکسی که از یک لامپ می‌گیرید، اگر لامپ خاموش باشد عکس فرم است، ولی وقتی که آن را روشن می‌کنید، عکسی که می‌گیرید، عکس موضوعی می‌شود.

وی گفت: زمانی که مصرف آشکار نباشد، عکس عینی و آبجکتیو می‌‌شود. در عکسی که از ارکست سمفونیک ایران گرفته‌ام، نوازندگان فیگور گرفته‌اند و چیزی نمی‌نوازند، اما اگر نوازندگان واقعا بنوازند، عکس من موضوعی می‌شد. بیان این نکته هم ضروری و مهم است که عکاسی صنعتی با عکاسی تبلیغاتی متفاوت است.

شقاقی در ادامه به برخی از عکس‌ها اشاره کرد که قسمت‌هایی از آن‌ها اصطلاحاً فوکوس شده بودند و ادامه داد: در کار خبری بسیار دیده‌ام که عکاس، عمدا اصل ماجرا را در حاشیه قرار می‌دهد تا جلب توجه بیننده کند و در عکس‌های بعدی آن قسمت را آشکار می‌کند. با این کار در واقع بیننده را به سمت نظرمان و آن چیزی که می‌خواهیم به آن توجه کند، زمان و رخداد سوق می‌دهیم.

این پیشکسوت عرصه عکاسی گفت: عکس به هر حال، اطلاعات است. در عکاسی، عکاسی خلاقه نداریم. تنها عرصه‌ای که می‌توانیم در آن انتزاعی کار کنیم، رنگ است.

برگرفته : خبرگزاری مهر