«عکس به مثابه ی سند» اما همانطور که از عنوان آن مشخص است، به نقش عکس ها به عنوان اسنادی غیر قابل انکار می پردازد. عکس های سندگونه در گذشته اغلب تصاویری مغرضانه بودند که در خدمت منافع قدرتمندان قرار داشتند، اما آن ها فقط به این نقش محدود نشدند و کاربردهای دیگری هم یافتند. «عکس به مثابه ی تصویر»، بخش دیگر کتاب «عکاسی»، مطالب جالبی دارد. یکی از این مطالب، «عکاسی خیابانی» است که از نگاه مستندگرانه گونه ای جدید محسوب می شد که به موازات جنبش آوانگارد پا گرفت. اما عکاسانی نیز بودند که عکاسی خیابانی را کنار گذاشتند و به صحنه آرایی و صحنه پردازی روی آوردند تا سناریوها، یا نگارش های پیچیده را در موقعیت های تحت کنترل خودشان به نمایش درآورند.

در «عکس به مثابه ی تصویر» از این عکاس ها نیز یاد می شود. پی گفتار هم آخرین بخش کتاب و درباره عکاسی دیجیتال است که سی سال پیش و به اقتضای کاوش های فضایی ظهور کرد. در این بخش بر این نکته تاکید شده که هر چه زمان بیشتری بگذرد، عکاسی آنالوگ بیش از پیش به گروه انگشت شماری از متخصصان و استادکاران محدود خواهد شد.

پی گفتار به این موضوع اشاره دارد که دیجیتالی شدن عکاسی نه تنها شیوه و ابزار تولید عکس را دگرگون کرده، بلکه شیوه ذخیره سازی و انتشار آن را نیز تغییر داده است. همچنین در این بخش، نقش اینترنت هم به عنوان امکانی تازه برای استفاده از تصاویر و امکان دسترسی به عکس هایی که پیش از این در دسترس نبودند، یا دیدن آن ها دشوار بود، مورد بررسی قرار می گیرد.

گم شدن عکاسی، عکاسی به مثابه ی سند، عکس به مثابه ی تصویر، عکس چیست، دستگاه عکاسی و تصویر آن و خیال و خاطره، بخش های مختلف کتاب «عکاسی» را تشکیل می دهند. «عکاسی» نهمین جلد از مجموعه مختصر مفید است.

خلاصه نویس : الهام صالح

عکاسی/ استیو ادواردز/ مهران مهاجر

برگرفته:«دوربین دات نت - www.doorbin.net»