به گزارش " پایگاه عکس چیلیک " این جلسه که روز چهارشنبه دی ماه جاری در سالن اجتماعات وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی برگزار شد و در جهت هرچه شفاف تر عمل کردن فعالیت این دبیرخانه به قصد ارتقای سطح اعتماد و اطمینان شرکت کنندگان، علاوه بر حضور دبیر، مدیر اجرایی، مشاور و ناظر برگزاری و اعضای گروه داوری، نمایندگان رسانه های تخصصی عکاسی کشور و کارشناسان وزارتخانه نیز حضور داشتند که گزارش تصویری این جریان بلافاصله پس از پایان فعالیت متمرکز و دقیق داوران منتشر شد.

کریم متقی یکی از اعضای گروه داوران این جشنواره است که با توجه به سابقه حضور در جریان های معتبر عکاسی کشور، گفت وگویی را با دبیرخانه این جشنواره داشته که متن زیر روایت این عکاس، کارشناس و عضوی از گروه داوران نخستین جشنواره کار، تعاون، اشتغال است که از نظر می گذرد:

* دلایل استقبال از این جشنواره را چه می دانید؟
تازگی موضوع، اعتبار تیم برگزار کننده و دبیرخانه، سر زندگی عکاسی مستند و ثبت زندگی روزمره که با تعمیم عکاسی دیجیتال صورت گرفته از دلایل استقبال از جشنواره میتواند باشد و ناپایداری و تعطیلی جشنواره های رایج که معمولا با ظهور جشنواره های مناسبتی و نوپا رو به افول میگذارند. انباشت عکسهای آرشیوی که از روی علاقه ی عکاسان تهیه شده و معمولا بدون استفاده می مانند، برای تغذیه ی جشنواره های نوپا کاربری خود را پیدا میکنند.

* سطح عکس های رسیده را چگونه ارزیابی می کنید؟
به طور قطع عکس های رسیده تمام توان جامعه ی عکاسی کشور نیست اما با توجه به تازگی موضوع و محدودیت دسترسی عکاسان به موضوع، عکس ها از کیفیت متوسط به بالایی برخوردار بودند.

* به نظر شما این عکسها که بیشک مستنداتی از وضعیت اشتغال در ایران است چه کمکی می تواند به برگزارکننده نماید؟
هشتادو چند عکس منتخب داریم و پنج هزارو اندی عکس برگزیده نشده که همه ی عکس ها منابع مستندی برای مطالعه و بررسی وضعیت اشتغال در کشور است که میتواند مورد استفاده ی برگزار کننده واقع شود. برگزاری جشنواره و اهدای جوایز صرفا نشاط و انگیزه ای مضاعف برای قضیه هستند. اما دستاورد برگزارکننده بیش از این است. مخارج برگزارکننده به هیچ وجه هزینه نیست بلکه سرمایه گذاری ست. اما معمولا نهادهای برگزار کننده آرشیو قابل دسترسی برای کاربردهای مطالعاتی درست نمیکنند که در این صورت سرمایه ی گذاشته شده از بین میرود. اگر برگزار کننده آرشیو و تیم پژوهشی تخصصی تشکیل دهد می تواند از آرشیو به دست آمده استفاده ی بهینه ای انجام دهد.

در گفتگوی پیشین گفته بودید که اگر قرار بود برای شرکت در این جشنواره عکاسی کنید به بازار تبریز میروید، مشاغل سنتی و کسب و کارهای سنتی چه جایگاهی در عکسها داشتند؟
بله، وضعیت مشاغل موجود به طوریست که مرده یا نمیه مرده بوده و یا گاها از رونق کاذب و مصرفی غیر ضروری می باشند. طبیعی ست که برخی مشاغل بر اساس نیازهای جامعه شکل گرفته و یا از بین میروند. اما باید از بعضی از آنها حمایتهای لازم انجام گیرد تا از بین نروند چرا که جزء شناسنامه های فرهنگی کشورمان در رابطه با شغل و کار به شمار می آیند. برای مثال در چین شهری درست می کنند به نام کاشان، که در آنجا کپی فرش کاشان تولید می کنند و اگر از این کار که به عنوان شناسنامه ی معتبر در تولید فرش جهان است حمایت نشود طبیعتا از بین خواهد رفت.در کشور ما معمولا از مشاغل مربوط به صنایع دستی حمایت نمیشود. در عکسهای موجود آنچنان که باید و شاید به کسب و کارهای سنتی پرداخت نشده بود.

* به نظر شما عکسهای رسیده بازگوکننده توان کارهای علمی-صنعتی کشور ما بود؟
به هیچ وجه. چرا که عکاسان بنا به دلایلی که باید بررسی شود مجوز ورود به کارگاه های علمی و صنعتی را ندارند و بنابراین عکسهای رسیده بازتاب دهنده ی کافی از پتانسل مشاغل علمی و صنعتی کشور نبودند. اگر به دنبال بازتاب توان پیشرفت ها در کارهای علمی و صنعتی باشیم باید راهکارهایی را برای حضور عکاسان در چنین فضاهایی ارائه شود. در این رابطه وزارت کار میتواند با بهره گیری از توان بالای عکاسی کشور به این مهم دست یابد.

* در رابطه با داوری در یک جشنواره چه دیدگاهی دارید؟
فراخوان جشنواره باید توسط داور وهم چنین شرکت کننده به طور دقیق مورد مطالعه قرار گیرد. داور باید به مطالبات فراخوان در چارچوب گرامر عکاسی مقید باشد. چرا که برگزار کننده خواهان بیان مطالبات خود توسط زبان رسانه ی عکاسی ست. بنابراین داور باید زبان رسانه را در تلفیق با خواسته های برگزار کننده مد نظر قرار دهد. زبان رسانه و زبان موضوع، زبان سومی را به وجود می آورد که طبیعتا گرامر مخصوص به خود را خواهد داشت که همان زبان داوری ست.

* ارتباط بین مشاورین و داوران در این جلسه چگونه بود؟
ارتباط مفیدی بود که داوران را در تلفیق زبان رسانه ی عکاسی با سیاست های برگزار کننده یاری میداد. البته ناگفته نماند که اگر با زبان یک رسانه آشنایی نداشته باشیم در ادراک معنا دچار مشکل خواهیم شد!پس کسانی که با زبان رسانه آشنا هستند (داوران) تعاملشان با برگزارکننده (مشاوران) به کسب نتایج مطلوب کمک خواهد کرد که توضیحات مشاوران مفید بود و هیچ وقت در صدد تحمیل نظرات خود نبودند که جای تشکر دارد.

* وضعیت برگزاری داوری را چه طور ارزیابی می کنید؟
با توجه به شیوه ای که دبیر خانه اتخاذ کرده بود فرصت خوبی برای بررسی عکسها به وجود آورده بود وبا توجه به مدت زمانی که صرف داوری شد، نتیجه ی داوری مطلوب بود.
تقریبا داوران نظرات چالش برانگیزی داشتند که از ویژگیهای مهم در داوری مطلوب به شمار می آید. عکسهای راه یافته به مرحله ی فینال از منطق قابل قبولی برخوردار بودند.

* در جهت بهبود روند برگزاری این جشنواره؟توصیه به عکاسان برای گرفتن عکس های جدید؟
با توجه به این که موضوع دارای رویکرد ویژه ایست و عکاسان هم معمولا به مشاغل باب روز علمی و صنعتی دسترسی ندارند باید ترتیبی اتخاذ شود که عکاسان بتوانند به مشاغل مدرنی که بعد از انقلاب پیشرفت محسوسی داشتند دسترسی داشته باشند. چاپ کتاب میتواند بازتاب دهنده ی اقدام مفید برگزار کننده باشد که در غیر این صورت هزینه ها تلف شده و زحمات کشیده شده بی ثمر خواهد بود. عکاسان با موضوعی آشنا شدند که اگر جشنواره تداوم داشته باشد قطعا به نتایج مطلوبی خواهد انجامید.
اولین توصیه را برای خودم دارم و سپس هم نوعان خودم. ما در دسترسی به سخت افزار مشکلی نداریم، مشکل ما نرم افزار ها و ادراک موضوع است که مستلزم مطالعه و پژوهش است. عکاسی، دیگر عکاسی صرف با رویکرد رونوشت موضوع نیست بلکه پرداخت به موضوع با رسانه ی عکاسی ست.