نمایشگاه عکس سپید و سیاه باعنوان کار کودک و سالمند شامل عکس‌های دانشجویان دانشکده روابط عمومی خانه کارگر از 5 تا 11 اردیبهشت در خانه عکاسان ایران پرپاست. نمایشگاهی که به گفته حمزه اولیا زاده(رئیس خانه عکاسان ایران) می‌تواند در سالهای بعد پربارتر باشد و آغاز راه جدیدی در عکاسی اجتماعی با موضوع کارگران باشد.
اولیا زاده در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به نحوه جمع‌آوری این آثار گفت: یکی از نقاط مشترک آثار موضوع واحدی است که دارند و آن نقش کار و کارآفرینی در جامعه است و می‌خواهد نقش کار را در جامعه نشان دهد. در برگزاری هر نمایشگاهی دو روش برای جمع‌آوری آثار داریم: یک روش این است که فراخوان بدهیم و آثار را جمع‌آوری کنیم. یک روش دیگر این است که ما افراد خاصی را آموزش بدهیم و موضوع را مشخص کنیم و به آنها بگوییم که آثاری را با این موضوع برای ما تهیه کنند.
وی ادامه داد: در این نمایشگاه از روش دوم استفاده شده است و موفق هم بوده است. البته راه زیادی برای طی شدن وجود دارد اما آنچه که مشخص است؛ اینکه آموزش خوب بوده است و وقتی استاد خوب باشد و موضوع را هم درست تبیین کرده باشد، خروجی هم خوب است. یک مسابقه عکس وقتی برگزار می‌شود شاید هزار یا دو هزار تا عکس بیایید و ما از بین آن به 60 عکس برسیم اما در این نمایشگاه از بین 100 عکس به 50 عکس رسیدیم و این نشان می‌دهد که عکاسان هم موضوع را خوب توجیح شده‌اند و هم و درس را خوب متوجه شده‌اند.
اولیا زاده با اشاره به تفاوت عکاسی از کار و کارگران با عکاسی از صنعت و عکاسی صنعتی گفت: یک زمانی است که می‌خواهیم نشان دهیم یک فردی دارد کار می‌کند و فقط فعل و حاصل فعالیت را غیرمستقیم نشان می‌دهیم. در این بخش ساده‌ترین نوع کار این است که یک فردی پای یک دستگاهی ایستاده و کار می‌کند و ما از وی عکس می‌گیریم اما عکس ما عکس کار نیست بلکه عکس صنعتی است اما اگر توانستیم در عکس ایهام بوجود بیاوریم و مخاطب را به تفکر وادار کنیم؛ مثبت است. باید مخاطبانمان را هوشیار و صاحب تفکر بدانیم و براساس نیاز عمل کنیم.
اولیاء زاده افزود: یکی از اهدافی که من راغب شدم این نمایشگاه در خانه عکاسان برگزار شود؛ این است که از میان این عکاسان، عکاسانی را شناسایی کنیم و پروررش دهیم و در پاتوق‌ها پرورش دهیم؛ و به آینده عکاسی ایران کمک کنیم.
رئیس خانه عکاسان با اشاره به اینکه عکاس باید علاوه بر دانش عکاسی، دانش اجتماعی هم داشته باشد، افزود: یک عکاس اگر شناخت درستی از جامعه و اطلاع دقیقی از تمام اتفاقاتی که در جامعه‌اش می‌افتد؛ نداشته باشد، نمی‌تواند اثر موثر و تاثیرگذاری را بسازد، یک هنرمند باید خارج از کار هنری دارای یک تفکر و نگاه خاص باشد زیرا یک عکاس ایدیولوژی تصویری خودش را از جامعه نشان می‌دهد.
اولیاؤ زاده اما معتقد است که این عکس‌ها نمی‌تواند نماد همه جامعه کارگری باشد و ادامه می‌دهد: اگر می‌خواهیم به این هدف برسیم که عکس‌ها تصویری از جامعه کارگری باشد؛ لازمه‌اش این است که در مراکز مختلف ورک‌شاپهایی داشته باشیم و عکاس‌ها را شناسایی کنیم و این عکاس‌ها بعد از آموزش بروند و خلق اثر کنند و چند سال باید این ماجرا ادامه داشته باشد زیرا هرچند این نمایشگاه نمایشگاه خوبی است اما بحث تداوم بسیار مهمتر از برگزاری آن است و باید یک چنین فعالیت‌هایی در دبیرخانه دائمی داشته باشد و در طول سال با عکاس‌ها ارتباط داشته باشد.
عکس از : هوشنگ هادی
برگرفته : خبرگزاری ایلنا