او در این پروژه ملی قصد دارد از پنجاه فرهنگ در حال نابودی ایالات متحده آمریکا پرترههایی را ثبت کند.
این دوربین غولپیکر ۷/۳ متر طول، ۳/۶ متر ارتفاع و ۲/۴ متر عرض دارد و
نگاتیو هایی به اندازه ۱/۸ در ۱/۲ را در خود جای میدهد که قرار است
عکسهایی به اندازه بیش از ۷ متر از آن تولید شود. به علاوه از یک لنز با
فاصله کانونی ۱۰۷۰ میلیمتر و دیافراگم ۱۴ استفاده میکند. این دوربین که
قرار است سفری ۳۲ هزار کیلومتری به سرتاسر ایالات متحده داشته باشد کاملا
قابل حرکت است و بر روی تریلری که برای همین منظور ساخته شده، قرار
میگیرد. وضوحی که این دوربین تولید میکند بهتر از پیشرفتهترین
دوربینهای دیجیتالی است که تا کنون ساخته شده و به اندازه ۹۷۰۰۰ مگاپیکسل
است.
دنیس منارکی
میگوید: «وضوح و شفافیتی که این عکسها در این فرمت بزرگ تولید میکنند
شانی بالا به انسان میبخشند. وقتی به چشمان انسانهای درون عکسها نگاه می
کنید احساساتتان درگیر میشود، باید بگوییم انسان ها طوری دیده می شوند که
تا به حال هیچ کس ندیده است. این عکس ها داستانی است که هیچ کس تا به حال
نخوانده"
دنیس منارکی قصد دارد در این پروژه از فرهنگ ها و قبیله های بومی
آمریکا مٍثل هو-چانک، آپاچی ها، گاوچران ها، موسیقیدان های بلوز و ... عکس
بگیرد. او می گوید "یکی از نکاتی که در مورد اکثراین فرهنگ ها جالب می باشد
این است که اگرچه ممکن است آنها از نظر مالی فقیر محسوب شوند اما آنها به
چیزی که هستند افتخار میکنند" همچنین اضافه می کند "انسان هایی برای عکاسی
انتخاب میکنم که بتوانند فرهنگشان را بازنمایی کنند. سوژه هایی که
داستانها و زندگی حیرتانگیز داشتهاند."
دنیس منارکی در ایلینوی بزرگ شده و شاگرد ایروینگ پن مشهور بوده است.
او برنده بورسیه انیستیتوی تکنولوژی راچستر شده است. برای کتابش به نام "En
Passing" جایزه معتبر آمریکن گرافیک دیزاین و برای دو کتاب "Metal"
و"Metal 2" دو جایزه گرافیز گلد را در سالهای ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ کسب کرده است.
او همچنین به خاطر عکسهای تبلیغتیش برای هارلی دیویدسون، پورش، نایکی و
دیور مشهور است.
این پروژه همچنین نکوداشتی برای نزدیک شدن به دویستمین سالگرد به دست آمدن اولین تصویر عکاسی است.