به گزارش پیام نو، خسرو نقیبی در صفحه فیس بوک خود در این باره نوشته است: «دوست دارم این کارها را به چشم یک نمایشگاه عکس
نبینید؛ دوست‌تر دارم این‌ها یادداشت‌های تصویری یک فیلم‌نامه‌نویس از
رابطه‌ی دو کاراکتری دیده شود که روی کاغذ خلق‌شان کرده و حالا رنگ واقعیت
به خود گرفته بودند.
امیر و شیرین دوست‌داشتنیِ من در واقعیت؛ نه آنی که
برای نگاتیو سینما در «پل چوبی» پلان‌به‌پلان بازی شد، نه خود بهرام رادان
و مهناز افشارِ واقعی. این‌ها لحظه‌های واقعی و بیرون قابِ دوربین سینمای
دو بازیگر بود برای رسیدن به رابطه‌ی واقعی دو شخصیتی که «گذشته» پشت خود
داشتند… یک رابطه‌ی ۱۰ساله.
سال ۸۸ بود. هم‌راه مهدی کرم‌پور قصه‌ی زوجی را نوشتیم که بعد از یک دهه
می‌خواستند جور دیگری رابطه‌شان را ادامه دهند. در جایی دیگر. از همان وقت
نوشتن صحنه‌ها و دیالوگ‌ها، تصویر رادان و افشار توی سرم بود. آن‌ها را هم
آخرین‌بار ۱۰سال قبل کنار هم روی پرده دیده بودیم -با فیلمی که به قول
بهرام هر دوی آن‌ها را به «ستاره‌های کاغذی» سینمای ایران تبدیل کرد- و
بعد، در این فاصله، هر دو به ستاره‌های واقعی این سینما بدل شده بودند.
می‌دانستم هر دو منتظر قصه‌ای هستند و کاراکترهایی، که آن تصویر جوانانه‌ی
۱۰سال قبل را به تصویر زوج باتجربه‌ی زندگی امروز تبدیل کنند و «پل چوبی»
همان قصه بود. داستان شیرین و امیری که عشق و نفرت را به فاصله‌ای کم در
یکی از حساس‌ترین برهه‌های زمانی تاریخ معاصر ایران تجربه می‌کردند. درست
شبیه کاراکترهای شماری از مهم‌ترین عاشقانه‌های تاریخ.
وقتِ فیلم‌برداری، از هر دو که رفیق قدیم هستند، اجازه گرفتم تا این تلاش
برای امیر و شیرین شدن‌شان را تصویری ثبت کنم. لحظه‌های خصوصی‌تری را که یک
بازیگر برای رفتن در قالب شخصیت‌ش پشت سر می‌گذارد. به‌عنوان خالق آن
رابطه و آن حرف‌هایی که بین‌شان ردوبدل می‌شد، واقعیت پیداکردن نوشته‌های
روی کاغذ «از نزدیک و شخصی» تجربه‌ی هیجان‌انگیزی بود… و نتیجه‌اش، برای
خودم، دوست‌داشتنی.
آن سال‌های سخت را پشت سر گذاشتیم، «پل چوبی» هم به نمایش درآمد و مردم
دوست‌ش داشتند، و حالا وقت‌ش بود که این مجموعه هم از گنجه بیرون بیاید و
دیده شود. لحظه‌هایی که نه در خود فیلم هست، نه مربوط به پشت صحنه.
لحظه‌های دونفره و تک‌نفره‌ای است برای رسیدن به «حالِ درست» دو شخصیت؛ عکس‌هایی که قرار است حال‌شان همان حالی باشد که کلیدجمله‌ی ورود به جهان «پل چوبی» توصیف می‌کند: که «عشق یعنی حال‌ِت خوب باشه…»
برگرفته:قانون آنلاین